Η Νέα Δημοκρατία δίνει στις 4 Οκτωβρίου αναμφίβολα μία σκληρή μάχη, ίσως μία από τις πλέον δύσκολες των τελευταίων είκοσι ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποιήθηκαν έξι εκλογικές αναμετρήσεις. Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στον Μιλτιάδη Έβερτ και στη συνέχεια στον Κώστα Καραμανλή η Ν.Δ. έχει επιτύχει τρεις νίκες και τρεις ήττες, οριακές αναμετρήσεις, εσωτερικές αντιπαραθέσεις, σκληρές κόντρες με το ΠΑΣΟΚ. Την Κυριακή 4 Οκτωβρίου η Ν.Δ. πάει για την τέταρτη νίκη της. Η ιστορία των έξι προηγούμενων αναμετρήσεων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 και μέχρι σήμερα...
16 Σεπτεμβρίου 2007
Με αιχμή του δόρατος, όπως και σήμερα, την οικονομία, και κυρίως την εφαρμογή του προϋπολογισμού σ’ ένα περιβάλλον ανεπηρέαστο από εκλογολογία και κομματικές αντιπαραθέσεις, ο Κώστας Καραμανλής προκήρυξε στις 17 Αυγούστου του 2007 τη διενέργεια πρόωρων εκλογών για τις 16 Σεπτεμβρίου.
Η εθνική τραγωδία όμως που ακολούθησε, με την πύρινη λαίλαπα σε Πελοπόννησο και Εύβοια, κυριάρχησε απολύτως στην προεκλογική περίοδο, καθώς όλες οι δραστηριότητες υποψηφίων και κομμάτων ανεστάλησαν μέχρι την τελευταία εβδομάδα. Η άμεση στήριξη της κυβέρνησης στους πυροπαθείς, αλλά και ο εθνικός και ενωτικός λόγος του πρωθυπουργού μπροστά στην καταστροφή, η οποία χαρακτηρίστηκε «ασύμμετρη απειλή», έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Στρατηγική επιλογή παρέμεινε το σύγχρονο κοινωνικό κέντρο.
Κατά την προκήρυξη των εκλογών άλλωστε η Ν.Δ. και ο Κώστας Καραμανλής είχαν το προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου, εικόνα η οποία επιβεβαιώθηκε στις κάλπες. Ο Κώστας Καραμανλής εξελέγη για δεύτερη φορά πρωθυπουργός, ο πολιτικός χάρτης της χώρας παρέμεινε «μπλε» και, παρά τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη, η Ν.Δ. κατάφερε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 152 βουλευτές.
7 Μαρτίου 2004
Με το σύνθημα «Ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή» και με ιδεολογικό πρόσταγμα την πολιτική των μεταρρυθμίσεων ο Κώστας Καραμανλής οδήγησε τη Ν.Δ. στο θρίαμβο της 7ης Μαρτίου του 2004. Συνολικά 3.359.058 πολίτες ψήφισαν τη Ν.Δ., δίνοντάς της το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά το 1990 και συγκεκριμένα 45,36%, το οποίο μεταφράστηκε σε 166 έδρες. Η πλάστιγγα είχε αρχίσει να γέρνει προς την πλευρά της Ν.Δ. από τα μέσα του 2003 και ο Κώστας Καραμανλής αναδείχθηκε από την κάλπη ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού. Το προβάδισμα της Ν.Δ. έφθασε τις πέντε μονάδες και το σύνθημα «όλη η Ελλάδα είναι μπλε» έγινε πραγματικότητα, καθώς η Ν.Δ. κυριάρχησε απόλυτα ακόμη και στην κρίσιμη Β’ Αθηνών. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά και τα ζητήματα διαφθοράς ήταν δύο από τα κυρίαρχα θέματα της προεκλογικής ατζέντας. Ο Κ. Καραμανλής πλέον είχε αποδείξει το ηγετικό του προφίλ, το οποίο έχτιζε σταδιακά τα προηγούμενα χρόνια, ενώ είχε σαρώσει όλη την Ελλάδα, μιλώντας σε κάθε νομό, σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά, προκειμένου να επικοινωνήσει από κοντά με τους πολίτες.
9 Απριλίου 2000
Ο Κώστας Καραμανλής οδηγεί για πρώτη φορά την παράταξη σε εκλογές και η μάχη κρίνεται κυριολεκτικά στο νήμα, μετά από μία βραδιά-θρίλερ, η οποία ξεκίνησε με τη Ν.Δ. να προηγείται και έκλεισε με την οριακή νίκη του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη. Η μικρή διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων «τρέλανε» τα exit poll και το αποτέλεσμα κρίθηκε ουσιαστικά από τη Β’ Αθηνών και 70.000 ψήφους.
Κατά την προκήρυξη των εκλογών, η Ν.Δ. έχανε με περίπου πέντε με έξι μονάδες, όμως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η ψαλίδα έκλεισε και η κεντροδεξιά παράταξη έφθασε σε απόσταση αναπνοής από τη νίκη, συγκεντρώνοντας μάλιστα 42,74%.
Ο Κώστας Καραμανλής μετρούσε μόλις τρία χρόνια στο τιμόνι της Ν.Δ., στην ηγεσία της οποίας εξελέγη ως ο εγγυητής της πολύπαθης ενότητας της παράταξης. Στο διάστημα, όμως, που μεσολάβησε έδωσε σκληρές μάχες και στο εσωτερικό του κόμματος, προκειμένου να επιβληθεί ως ηγέτης, διαγράφοντας το 1998 επτά κορυφαία στελέχη, μεταξύ των οποίων και το συνδιεκδικητή της προεδρίας Γιώργο Σουφλιά. Στην εκλογική μάχη του 2000 η Ν.Δ. εγκαινιάζει τη στρατηγική του μεσαίου χώρου, απευθυνόμενη και σε πολίτες πέραν των διαχωριστικών γραμμών.
22 Σεπτεμβρίου 1996
Με αρχηγό τον Μιλτιάδη Εβερτ η Ν.Δ. δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, σε μία εκλογική μάχη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Aν και είχε προηγηθεί στις αρχές του έτους η κρίση των Ιμίων, στο διάστημα που μεσολάβησε ο Κώστας Σημίτης με ορισμένες κινήσεις σε οικονομία, εξωτερική πολιτική και άμυνα, πέτυχε να αναστρέψει την κατάσταση, ενώ η Ν.Δ. δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το αρχικά δυσμενές για το ΠΑΣΟΚ κλίμα και να προτάξει ένα αντίβαρο στο ιδεολόγημα του εκσυγχρονισμού, που είχε λανσάρει ο νέος πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα ήταν το χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας 20ετίας, με τη Ν.Δ. να καταλαμβάνει εν τέλει 108 έδρες.
10 Οκτωβρίου 1993
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης οδηγεί ξανά τη Ν.Δ. σε εκλογές, με την παράταξη να ζει ημέρες διχασμού και τη μάχη να καταλήγει σε επανεκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου. Αν και ακόμη και μετά την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Κιλκίς Γιώργου Σιμπιλίδη, ο κ. Μητσοτάκης είχε 150 βουλευτές, επέλεξε να προσφύγει στην κάλπη, προκειμένου να αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Το Σκοπιανό ήταν κυρίαρχο στην πολιτική ατζέντα από το 1992 και είχε προηγηθεί, βεβαίως, η σύγκρουση του πρωθυπουργού με τον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, ενώ έντονη ήταν γενικότερα η εσωκομματική αντιπαράθεση, αλλά και οι συγκρούσεις με συνδικαλιστές και ομάδες συμφερόντων. Η Ν.Δ. συγκέντρωσε ποσοστό 39,3% και εξέλεξε 110 βουλευτές, ενώ τρίτο κόμμα αναδείχθηκε η «Πολιτική Άνοιξη», με το 4,87% των ψήφων.
8 Απριλίου 1990
Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες δεν ανέδειξαν αυτοδύναμη κυβέρνηση λόγω του εκλογικού νόμου του ΠΑΣΟΚ και ενώ είχε μεσολαβήσει η οικουμενική κυβέρνηση, η Ν.Δ. κερδίζει τον Απρίλιο του 1990 την τρίτη εκλογική αναμέτρηση και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκλέγεται πρωθυπουργός.
Η εκλογική νομοθεσία είχε αποτέλεσμα η Ν.Δ., αν και έλαβε 46,87%, να εκλέξει 150 βουλευτές, να χρειαστεί τελικά την ψήφο εμπιστοσύνης του βουλευτή της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» Θεόδωρου Κατσίκη.
Η αντιπαράθεση είχε και το χαρακτήρα της προσωπικής σύγκρουσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και την έντονη πόλωση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, με τον τότε πρόεδρο της Ν.Δ. να κατεβάζει στους δρόμους της Αθήνας το μεγαλύτερο αριθμό πολιτών που συμμετείχε ποτέ σε προεκλογική συγκέντρωση.πηγη:Απογευματινή
16 Σεπτεμβρίου 2007
Με αιχμή του δόρατος, όπως και σήμερα, την οικονομία, και κυρίως την εφαρμογή του προϋπολογισμού σ’ ένα περιβάλλον ανεπηρέαστο από εκλογολογία και κομματικές αντιπαραθέσεις, ο Κώστας Καραμανλής προκήρυξε στις 17 Αυγούστου του 2007 τη διενέργεια πρόωρων εκλογών για τις 16 Σεπτεμβρίου.
Η εθνική τραγωδία όμως που ακολούθησε, με την πύρινη λαίλαπα σε Πελοπόννησο και Εύβοια, κυριάρχησε απολύτως στην προεκλογική περίοδο, καθώς όλες οι δραστηριότητες υποψηφίων και κομμάτων ανεστάλησαν μέχρι την τελευταία εβδομάδα. Η άμεση στήριξη της κυβέρνησης στους πυροπαθείς, αλλά και ο εθνικός και ενωτικός λόγος του πρωθυπουργού μπροστά στην καταστροφή, η οποία χαρακτηρίστηκε «ασύμμετρη απειλή», έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Στρατηγική επιλογή παρέμεινε το σύγχρονο κοινωνικό κέντρο.
Κατά την προκήρυξη των εκλογών άλλωστε η Ν.Δ. και ο Κώστας Καραμανλής είχαν το προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου, εικόνα η οποία επιβεβαιώθηκε στις κάλπες. Ο Κώστας Καραμανλής εξελέγη για δεύτερη φορά πρωθυπουργός, ο πολιτικός χάρτης της χώρας παρέμεινε «μπλε» και, παρά τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη, η Ν.Δ. κατάφερε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 152 βουλευτές.
7 Μαρτίου 2004
Με το σύνθημα «Ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή» και με ιδεολογικό πρόσταγμα την πολιτική των μεταρρυθμίσεων ο Κώστας Καραμανλής οδήγησε τη Ν.Δ. στο θρίαμβο της 7ης Μαρτίου του 2004. Συνολικά 3.359.058 πολίτες ψήφισαν τη Ν.Δ., δίνοντάς της το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά το 1990 και συγκεκριμένα 45,36%, το οποίο μεταφράστηκε σε 166 έδρες. Η πλάστιγγα είχε αρχίσει να γέρνει προς την πλευρά της Ν.Δ. από τα μέσα του 2003 και ο Κώστας Καραμανλής αναδείχθηκε από την κάλπη ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού. Το προβάδισμα της Ν.Δ. έφθασε τις πέντε μονάδες και το σύνθημα «όλη η Ελλάδα είναι μπλε» έγινε πραγματικότητα, καθώς η Ν.Δ. κυριάρχησε απόλυτα ακόμη και στην κρίσιμη Β’ Αθηνών. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά και τα ζητήματα διαφθοράς ήταν δύο από τα κυρίαρχα θέματα της προεκλογικής ατζέντας. Ο Κ. Καραμανλής πλέον είχε αποδείξει το ηγετικό του προφίλ, το οποίο έχτιζε σταδιακά τα προηγούμενα χρόνια, ενώ είχε σαρώσει όλη την Ελλάδα, μιλώντας σε κάθε νομό, σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά, προκειμένου να επικοινωνήσει από κοντά με τους πολίτες.
9 Απριλίου 2000
Ο Κώστας Καραμανλής οδηγεί για πρώτη φορά την παράταξη σε εκλογές και η μάχη κρίνεται κυριολεκτικά στο νήμα, μετά από μία βραδιά-θρίλερ, η οποία ξεκίνησε με τη Ν.Δ. να προηγείται και έκλεισε με την οριακή νίκη του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη. Η μικρή διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων «τρέλανε» τα exit poll και το αποτέλεσμα κρίθηκε ουσιαστικά από τη Β’ Αθηνών και 70.000 ψήφους.
Κατά την προκήρυξη των εκλογών, η Ν.Δ. έχανε με περίπου πέντε με έξι μονάδες, όμως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η ψαλίδα έκλεισε και η κεντροδεξιά παράταξη έφθασε σε απόσταση αναπνοής από τη νίκη, συγκεντρώνοντας μάλιστα 42,74%.
Ο Κώστας Καραμανλής μετρούσε μόλις τρία χρόνια στο τιμόνι της Ν.Δ., στην ηγεσία της οποίας εξελέγη ως ο εγγυητής της πολύπαθης ενότητας της παράταξης. Στο διάστημα, όμως, που μεσολάβησε έδωσε σκληρές μάχες και στο εσωτερικό του κόμματος, προκειμένου να επιβληθεί ως ηγέτης, διαγράφοντας το 1998 επτά κορυφαία στελέχη, μεταξύ των οποίων και το συνδιεκδικητή της προεδρίας Γιώργο Σουφλιά. Στην εκλογική μάχη του 2000 η Ν.Δ. εγκαινιάζει τη στρατηγική του μεσαίου χώρου, απευθυνόμενη και σε πολίτες πέραν των διαχωριστικών γραμμών.
22 Σεπτεμβρίου 1996
Με αρχηγό τον Μιλτιάδη Εβερτ η Ν.Δ. δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, σε μία εκλογική μάχη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Aν και είχε προηγηθεί στις αρχές του έτους η κρίση των Ιμίων, στο διάστημα που μεσολάβησε ο Κώστας Σημίτης με ορισμένες κινήσεις σε οικονομία, εξωτερική πολιτική και άμυνα, πέτυχε να αναστρέψει την κατάσταση, ενώ η Ν.Δ. δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το αρχικά δυσμενές για το ΠΑΣΟΚ κλίμα και να προτάξει ένα αντίβαρο στο ιδεολόγημα του εκσυγχρονισμού, που είχε λανσάρει ο νέος πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα ήταν το χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας 20ετίας, με τη Ν.Δ. να καταλαμβάνει εν τέλει 108 έδρες.
10 Οκτωβρίου 1993
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης οδηγεί ξανά τη Ν.Δ. σε εκλογές, με την παράταξη να ζει ημέρες διχασμού και τη μάχη να καταλήγει σε επανεκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου. Αν και ακόμη και μετά την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Κιλκίς Γιώργου Σιμπιλίδη, ο κ. Μητσοτάκης είχε 150 βουλευτές, επέλεξε να προσφύγει στην κάλπη, προκειμένου να αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Το Σκοπιανό ήταν κυρίαρχο στην πολιτική ατζέντα από το 1992 και είχε προηγηθεί, βεβαίως, η σύγκρουση του πρωθυπουργού με τον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, ενώ έντονη ήταν γενικότερα η εσωκομματική αντιπαράθεση, αλλά και οι συγκρούσεις με συνδικαλιστές και ομάδες συμφερόντων. Η Ν.Δ. συγκέντρωσε ποσοστό 39,3% και εξέλεξε 110 βουλευτές, ενώ τρίτο κόμμα αναδείχθηκε η «Πολιτική Άνοιξη», με το 4,87% των ψήφων.
8 Απριλίου 1990
Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες δεν ανέδειξαν αυτοδύναμη κυβέρνηση λόγω του εκλογικού νόμου του ΠΑΣΟΚ και ενώ είχε μεσολαβήσει η οικουμενική κυβέρνηση, η Ν.Δ. κερδίζει τον Απρίλιο του 1990 την τρίτη εκλογική αναμέτρηση και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκλέγεται πρωθυπουργός.
Η εκλογική νομοθεσία είχε αποτέλεσμα η Ν.Δ., αν και έλαβε 46,87%, να εκλέξει 150 βουλευτές, να χρειαστεί τελικά την ψήφο εμπιστοσύνης του βουλευτή της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» Θεόδωρου Κατσίκη.
Η αντιπαράθεση είχε και το χαρακτήρα της προσωπικής σύγκρουσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και την έντονη πόλωση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, με τον τότε πρόεδρο της Ν.Δ. να κατεβάζει στους δρόμους της Αθήνας το μεγαλύτερο αριθμό πολιτών που συμμετείχε ποτέ σε προεκλογική συγκέντρωση.πηγη:Απογευματινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου